Αδικήθηκες, πληγώθηκες,

Οποιοδήποτε αρνητικό πράγμα έχει συμβεί στη ζωή σας μπορεί να σας κάνει να νιώθετε ότι ο Θεός δεν ενδιαφέρεται—ή να αναρωτιέστε γιατί δεν παρενέβη όταν έπρεπε. Πώς μπορείς να Τον εμπιστευτείς; Δεν πρέπει να σε αγαπάει; Ίσως δεν είσαι καν σίγουρος ότι υπάρχει .

Είναι εντάξει να αμφισβητείτε τις δοκιμασίες που αντιμετωπίζετε εσείς ή κάποιος που αγαπάτε. Σε όλη την ιστορία, οι άνθρωποι αγωνίστηκαν να καταλάβουν  γιατί συμβαίνουν αυτά τα πράγματα . Ακόμη και άνθρωποι της Βίβλου όπως ο Βασιλιάς Δαβίδ, ο Μωυσής και ο Αββακούμ δεν δίστασαν να πουν στον Θεό πώς ένιωθαν.

Ο Ντέιβιντ έγραψε: «Μέχρι πότε, Κύριε; Θα κρύβεσαι για πάντα; Ο θυμός σου θα συνεχίσει να καίει σαν φωτιά;» (Ψαλμός 89:46). Ο Προφήτης Αββακούμ φώναξε: «Μέχρι πότε, Κύριε, πρέπει να ζητήσω βοήθεια, αλλά δεν ακούς; Ή να σου φωνάξω: « Βία! “αλλά δεν γλιτώνετε;” (Αββακούμ 1:2). Ο Μωυσής, καθώς οδηγούσε μια ομάδα παραπονεμένων ανθρώπων στην πατρίδα τους, είπε στον Θεό: «Γιατί έφερες αυτό το πρόβλημα στον υπηρέτη σου; Τι έχω κάνει για να σε δυσαρεστήσω…;» (Αριθμοί 11:11).

Αυτές οι σπουδαίες βιβλικές φιγούρες δεν ήταν απρόσβλητες από βάσανα και αισθήματα αδικίας. Ήταν ειλικρινείς για τα συναισθήματά τους, αλλά επίσης αναγνώρισαν ότι ο Θεός είναι άγιος και ότι οι δρόμοι Του είναι πάνω από τους τρόπους μας (Ησαΐας 55:8).

Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να παλεύουμε με ερωτήσεις και στην προκλητική εξέγερση εναντίον του Θεού—μεταξύ  της έκφρασης  του θυμού μας στον Θεό και  του  θυμού μας με τον Θεό. Το πρώτο είναι πολύ καλό και μάλιστα υγιές, αλλά δεν είναι εντάξει να είσαι τρελός με τον Θεό.

Ως ατελείς, πεπερασμένοι άνθρωποι, δεν είναι το μέρος μας να θυμώνουμε με έναν παντοδύναμο Θεό. Βλέπει τη μεγάλη εικόνα. δεν το κάνουμε. Κρατάει τον κόσμο σε ισορροπία. δεν το κάνουμε. Με ποιο δικαίωμα λοιπόν έχουμε να αποδοκιμάζουμε αυτά που Εκείνος επιτρέπει;

Ο Θεός δεν δημιούργησε το κακό και δεν είναι έτοιμος να σε βλάψει. Ό,τι κι αν έχετε βιώσει δεν είναι προσωπική επίθεση από τον Θεό, αλλά είτε αποτέλεσμα του κακού και της αδικίας στον κόσμο, είτε εξευγενισμός από τον Θεό για να σας ενδυναμώσει τελικά λόγω της αγάπης Του για εσάς.

Ο θυμός είναι μια έγκυρη αντίδραση στις δυσκολίες, αλλά όταν αφεθεί ανεξέλεγκτος, μπορεί να οδηγήσει σε εχθρότητα ή  πικρία  και να σας φάει από μέσα προς τα έξω. Γι’ αυτό η Βίβλος λέει στο εδάφιο Εφεσίους 4:26, «Οργίζεστε και μην αμαρτάνετε»—γιατί όταν δίνουμε βάση στον θυμό, μπορεί να οδηγήσει σε κάθε είδους αρνητικές σκέψεις και πράξεις.

Το βάρος που αντέχετε, το πρόβλημα που αντιμετωπίζετε, η ταλαιπωρία που δεν μπορείτε να ταρακουνήσετε—μπορεί να είναι οδυνηρό, συντριπτικό και απογοητευτικό. Ό,τι κι αν είναι, δεν υπάρχει τίποτα κακό να το πείτε στον Θεό. Στην πραγματικότητα, ξέρει ήδη! Απλώς βεβαιωθείτε ότι δεν κατευθύνετε το θυμό σας σε Αυτόν που σας αγαπά και θέλει να σας βοηθήσει να το αντιμετωπίσετε.