Όταν βλέπεις τα θαύματα που έκανε ο Ιησούς
Τι είναι η πεποίθηση;
Ένας ορισμός της πεποίθησης είναι η κατάσταση του να είσαι πεπεισμένος και σίγουρος ότι κάτι είναι αλήθεια. Οι άνθρωποι μπορούν να καταδικαστούν ότι μια πεποίθηση ή μια γνώμη που αγαπούν είναι αληθινή. Στη συνέχεια, υπάρχει επίσης ένας ορισμός της καταδίκης που σημαίνει μια επίσημη δήλωση σε δικαστήριο ότι κάποιος είναι ένοχος ποινικού αδικήματος. Η Βίβλος μιλάει και για τα δύο. Όταν καταδικάζεστε για πίστη στον Χριστό, θα αισθάνεστε επίσης πεποιθήσεις όταν αμαρτάνετε και πηγαίνετε ενάντια στους τρόπους και τους νόμους του Θεού.
Η πεποίθηση είναι όταν αποκαλύπτεται μια αμαρτία που έχεις διαπράξει και παραδέχεσαι ότι είναι αμαρτία. Μπορείτε να το συνειδητοποιήσετε στο μυαλό σας ή κάποιος άλλος μπορεί να σας το επισημάνει. Εσείς κατέχετε το λάθος αυτού που έχετε κάνει. Αυτό είναι μετάνοια.
Η πεποίθηση, σύμφωνα με τη Βίβλο, είναι καλό πράγμα. Είναι καλό όταν έρχεται στο φως η αδικία ή η αμαρτία μας και το βλέπουμε για την ασχήμια που είναι. Όλοι έχουν αμαρτήσει και στερούνται τη δόξα των τρόπων του Θεού. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όλοι.
Η πεποίθηση μπορεί να βλάψει, αλλά το τσίμπημα μας κάνει να μετανοήσουμε και να αλλάξουμε τρόπους. Αυτή είναι η θλίψη που θέλει ο Θεός να έχει ο λαός Του, μια λύπη που μας οδηγεί μακριά από την αμαρτία και οδηγεί στη σωτηρία ( Β΄ Κορινθίους 7:9-10 ).
Τι Λέει η Βίβλος για την πεποίθηση;
Στους ανθρώπους δεν αρέσει το φως που ξεσκεπάζει τις αμαρτίες τους. Όλοι όσοι κάνουν το κακό μισούν το φως και αρνούνται να το πλησιάσουν από φόβο ότι θα αποκαλυφθούν οι αμαρτίες τους ( Ιωάννης 3:20 ). Αλλά ο Θεός θέλει ο Λόγος Του να κηρύσσεται έτσι ώστε οι άνθρωποι να έχουν επίγνωση της αμαρτίας όταν εμφανιστεί στη ζωή τους. Όταν ο Λόγος κηρύσσεται πλήρως, οι άνθρωποι διορθώνονται υπομονετικά, επιπλήττονται και ενθαρρύνονται ότι μπορούν να κάνουν καλύτερα ( 2 Τιμόθεο 4:2 ).
Ο Κύριος θέλει και χρειάζεται να σας διορθώσει όταν παραπλανηθείτε ( Εβραίους 12:5 ). Ο καθένας μπορεί να δει καθαρά τον περίπλοκο κόσμο που δημιούργησε ο Θεός, επομένως δεν έχουν καμία δικαιολογία για το ότι δεν γνωρίζουν και δεν είναι υπόλογοι σε αυτόν τον Θεό ( Ρωμαίους 1:20 ). Αλλά ο Θεός μας έστειλε επίσης το Άγιο Πνεύμα για να καταδικάσει τον κόσμο για την αμαρτία του, και για τη δικαιοσύνη του Θεού και για την επερχόμενη κρίση ( Ιωάννης 16:6-8 ).
Η αμαρτία μπορεί να είναι δύσκολη. Δεν θέλει ποτέ να εκτεθεί. Έτσι, συχνά χρειάζεται κάτι έξω από εμάς ή ακόμα και ένα άλλο άτομο για να μας κάνει να δούμε τι κάναμε λάθος. Μπορούμε απλά να διαβάζουμε τη Βίβλο, να βλέπουμε κάποιον στη Γραφή να κάνει κάτι λάθος και να καταδικαζόμαστε για κάτι παρόμοιο που έχουμε κάνει. Μπορούμε επίσης να πάμε σε μια εκκλησία και να ακούσουμε τον πάστορα να μιλάει για κάποιο είδος αμαρτίας που έχουμε πέσει θύματα και να καταδικαστούμε.
Μας λένε επίσης στο Κατά Ματθαίος 18:15 ότι αν κάποιος άλλος πιστός αμαρτήσει, πρέπει να πάμε σε αυτόν ιδιωτικά και να του επισημάνουμε την προσβολή τους. Μερικές φορές ο άλλος πιστός θα ακούσει, θα συνειδητοποιήσει την αμαρτία του και θα το εξομολογηθεί σε εσάς και στον Θεό. Ένα από τα καλύτερα παραδείγματα στη Βίβλο για την καταδίκη κάποιου για την αμαρτία του είναι όταν ο προφήτης Νάθαν επιπλήττει τον Βασιλιά Δαβίδ στο Β’ Σαμουήλ 12:1-25 .
Η επισήμανση της αμαρτίας ενός άλλου ατόμου πρέπει να γίνεται όσο πιο απαλά γίνεται. Εάν γίνουν αμυντικοί με μια σκληρή προσέγγιση, δεν θα δουν καθαρά την αμαρτία τους και δεν θα συμβεί η πεποίθηση. Ο Νάθαν αποφάσισε να πει στον βασιλιά Δαβίδ μια ιστορία. Του είπε για δύο άντρες σε μια άλλη πόλη. Ο ένας από αυτούς ήταν πλούσιος και ο άλλος φτωχός. Ο πλούσιος είχε πολλά πρόβατα και βοοειδή. Ο φτωχός δεν είχε τίποτα παρά μόνο ένα μικρό αρνάκι. Ένας καλεσμένος έφτασε στο σπίτι του πλούσιου. Αντί να σκοτώσει ένα από τα ζώα του για μια γιορτή, ο πλούσιος πήρε το αρνί του φτωχού και το σκότωσε. Ο Ντέιβιντ σοκαρίστηκε με αυτή την αποτρόπαια συμπεριφορά και είπε ότι όποιος θα έκανε κάτι τέτοιο αξίζει να πεθάνει.
Ο Νέιθαν απλά είπε στον Ντέιβιντ ότι ήταν ο άνθρωπος για τον οποίο μιλούσε. Ο Βασιλιάς Δαβίδ είχε ένα σπίτι γεμάτο συζύγους, αλλά μια νύχτα είδε τη μία γυναίκα του Ουρία και την πήρε για τον εαυτό του. Στη συνέχεια, όταν αυτή η γυναίκα βρέθηκε έγκυος, για να κρύψει τη μοιχεία που είχε ήδη διαπράξει, ο Δαβίδ πρόσθεσε τον φόνο στις αμαρτίες του και έβαλε τον σύζυγό της, Ουρία, να σκοτωθεί στη μάχη. Ο Κύριος είπε στον Νάθαν ότι οι αμαρτίες του Δαβίδ θα έφερναν κακές συνέπειες για τη ζωή του. Δεν μπορείς να κρύψεις την αμαρτία από τον Θεό. Ο βασιλιάς Δαβίδ κρέμασε το κεφάλι του και ομολόγησε: «Αμάρτησα εναντίον του Κυρίου».
Ο Νάθαν απάντησε ότι ο Κύριος τον συγχώρεσε ώστε ο Δαβίδ να μην χρειαστεί να πεθάνει για την αμαρτία του. Αλλά ως τιμωρία, το παιδί του Δαβίδ και της γυναίκας του Ουρία θα πέθαινε. Ο Δαβίδ νήστεψε και παρακάλεσε τον Θεό να λυπηθεί το παιδί. Όμως το παιδί πέθανε. Παρόλο που ο Ντέιβιντ δεν ήθελε να συμβεί, κατάλαβε ότι ήταν η τιμωρία του και το δέχτηκε. Σε εύθετο χρόνο, η Bathsheba έμεινε έγκυος ξανά. Ο Ντέιβιντ αγαπούσε αυτό το μωρό γιατί αντιπροσώπευε τα ελέη του Κυρίου παρά τις τρομερές αμαρτίες του.
Ο Δαβίδ μετανόησε αληθινά για τις αμαρτίες του και έγραψε ακόμη και έναν ψαλμό για το έλεος του Θεού ( Ψαλμός 51 ). Επαίνεσε την αστείρευτη αγάπη του Θεού και τη μεγάλη συμπόνια του να σβήσει τον λεκέ από τις αμαρτίες του όταν τις μετανόησε. Ένιωθε πλυμένος και εξαγνισμένος από την αμαρτία του επειδή είχε καταδικαστεί γι’ αυτό. Είχε κάνει το κακό στα μάτια του Θεού και του άξιζε κάθε τιμωρία που θα ερχόταν εξαιτίας του. Συνειδητοποίησε ότι, παρόλο που η συντριβή πονάει τρομερά, η μετάνοια και η συγχώρεση κάνουν τη χαρά να επιστρέψει τελικά. Παρακάλεσε τον Θεό για καθαρή καρδιά και πνεύμα ευγνωμοσύνης ώστε να μπορέσει να συνεχίσει. Ζήτησε επίσης από τον Θεό να μην του πάρει το Πνεύμα Του. Και να του δίνει τη χαρά της υπακοής για όλη του τη ζωή. Ο Ντέιβιντ ήταν ευγνώμων για τη συντετριμμένη και μετανιωμένη καρδιά του και ήταν ευγνώμων που θα είχε δεύτερες ευκαιρίες λόγω του ελέους του Θεού.
3 τρόποι για να αναγνωρίσετε την πεποίθηση
Διαβάστε τη Βίβλο. Η Βίβλος θα σας μιλήσει καθώς τη διαβάζετε. Θα σας καταδικάσει για τη δική σας αμαρτία για την οποία πρέπει να μετανοήσετε. Διαβάζουμε ότι δεν πρέπει να δολοφονούμε, αλλά ακόμη περισσότερο, δεν πρέπει να θυμώνουμε υπερβολικά με άλλο άτομο. Είμαστε πεπεισμένοι ότι πρέπει να μετανοήσουμε και να θέσουμε υπό έλεγχο την ψυχραιμία μας. Διαβάζουμε επίσης ότι είναι λάθος να διαπράττουμε μοιχεία και να πιστεύουμε αυτάρεσκα ότι δεν το έχουμε κάνει. Στη συνέχεια, όμως, διαβάζουμε επίσης ότι η επιθυμία ή η φαντασίωση είναι να διαπράττεις μοιχεία στην καρδιά σου και, επομένως, εξίσου κραυγαλέο. Η πεποίθηση έρχεται.
Δώστε προσοχή στη συνείδησή σας. Η συνείδησή σας τοποθετήθηκε εκεί από τον Θεό για να σας δώσει την αίσθηση του σωστού και του λάθους. Για παράδειγμα, αργείς, άρα τρέχεις για το ασανσέρ. Πρόκειται να σπρώξετε το πάτωμά σας, οπότε το ασανσέρ θα σας οδηγήσει στο δρόμο σας. Αλλά παρατηρείς κάποιον με την ίδια αποφασιστικότητα να φτιάξει το ασανσέρ όπως εσύ. Είναι συγκεντρωμένοι αλλά πολύ πιο αργοί από εσάς. Θα μπορούσατε να προσποιηθείτε ότι δεν τα προσέξατε, αλλά κάτι σας σταματά. Πατάς το κουμπί ανοίγματος της πόρτας για να το κρατήσεις και περιμένεις. Η πεποίθηση σας έκανε να κάνετε το σωστό.
Να είστε ανοιχτοί στις απόψεις άλλων πιστών για τη ζωή σας. Ο Νέιθαν μίλησε την αλήθεια στη ζωή του Ντέιβιντ. Έκανε τόσο απαλά αλλά με τρόπο που ο Ντέιβιντ συνειδητοποίησε τι είχε κάνει λάθος. Ο Ντέιβιντ θα μπορούσε να είχε πει ότι δεν ήταν δική του δουλειά, αλλά η πεποίθηση τον έκανε να μετανοήσει ολόψυχα. Ο Θεός χρησιμοποιεί άλλους ανθρώπους για να μας διδάξει πώς να ζούμε.
συμπέρασμα
Λοιπόν, εν κατακλείδι, τι λέει η Βίβλος για την πεποίθηση; Η πεποίθηση είναι να ξέρεις ότι έκανες λάθος και να μετανοήσεις στον Θεό. Είναι καλό πράγμα. Ο Θεός δεν θέλει απλώς να νιώθουμε καλύτερα. Θέλει να ζήσουμε καλύτερα.
Η πεποίθηση είναι προς όφελός μας, αλλά μερικές φορές ο Σατανάς παίρνει αυτό το καλό και του ανεβάζει την ένταση. Ο Σατανάς μπορεί να σας κάνει να νιώσετε άσχημα για κάτι για το οποίο έχετε ήδη μετανοήσει. Προσπαθεί να σε πείσει ότι η πεποίθησή σου δεν ήταν αρκετή. Αυτό είναι ψέμα. Η Βίβλος λέει ότι όταν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός να μας συγχωρήσει. Χρειάζεται μόνο να μετανοήσουμε ξανά εάν διαπράξουμε ξανά αυτήν την αμαρτία.
Ο Σατανάς μπορεί επίσης να μας κάνει να νιώθουμε ένοχοι μόνο και μόνο επειδή αποτυγχάνουμε σε κάτι ή νιώθουμε άσχημα για τις αδυναμίες μας. Η αποτυχία δεν είναι αμαρτία, ούτε και οι αδυναμίες. Και τα δύο μπορούν να υπερνικηθούν με τη δύναμη του Χριστού.
Ο Σατανάς δεν θέλει να μετανοήσουμε και να συγχωρηθούμε. Θέλει να πνίγουμε τα άσχημα συναισθήματά μας, επομένως εγκαταλείπουμε την ελπίδα που μας έδωσε ο Θεός. Θέλει να πέσουμε στην καταδίκη με το να σταθούμε στις προηγούμενες αμαρτίες μας ή να νιώθουμε ένοχοι για τις αδυναμίες μας. Αλλά μην πέσετε σε αυτή την αυταπάτη. Δεν υπάρχει καταδίκη για εκείνους που ανήκουν στον Χριστό Ιησού ( Ρωμαίους 8:1 ). Η πεποίθηση φέρνει ελπίδα. Δεν καταδικάζει ποτέ.
