Η Γραφή μας διδάσκει για το τρέξιμο ενός άλλου είδους αγώνα. Οι στίχοι «Run the race» μας εμπνέουν να συγκρίνουμε τα εμπόδια και τις δυσκολίες της ζωής με έναν αθλητή που αγωνίζεται για τη νίκη. Ακόμη και όσοι δεν έχουν συμμετάσχει ποτέ φυσικά σε έναν αγώνα καταλαβαίνουν την έντασή του. Οι στίχοι «Run the race» μας βάζουν σαν δρομείς στην πίστα. Οι εικόνες του φέρνουν την πραγματικότητα του έντονου τρεξίματος της ζωής προς ένα νικηφόρο τέρμα.
Ποιο εδάφιο της Αγίας Γραφής λέει «Run the Race»;
Ένα από τα πιο γνωστά εδάφια «τρέξτε τον αγώνα» βρίσκεται στα εδάφια Εβραίους 12:1-2 .
«Γι’ αυτό κι εμείς, αφού είμαστε περικυκλωμένοι από τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων, ας αφήσουμε στην άκρη κάθε βάρος και την αμαρτία που τόσο εύκολα μας παγιδεύει, και ας τρέξουμε με υπομονή τον αγώνα που έχει μπροστά μας, κοιτάζοντας προς τον Ιησού , ο συγγραφέας και τελειωτής της πίστης μας , που για τη χαρά που τέθηκε ενώπιόν Του υπέμεινε τον σταυρό, περιφρονώντας την ντροπή, και κάθισε στα δεξιά του θρόνου του Θεού» (Εβραίους 12: 1-2 NKJV).
Ωστόσο, το εδάφιο Εβραίους 12:1 δεν είναι το μόνο εδάφιο «τρέξτε τον αγώνα» στη Γραφή. Αν και ο συγγραφέας των Εβραίων είναι αβέβαιος, ο Παύλος φαίνεται να αγαπά την αναλογία. Στο 1 Κορινθίους 9:24 , ο Παύλος αναφέρεται σε μόνο έναν δρομέα σε έναν αγώνα που παίρνει το έπαθλο. Στους Φιλιππησίους 3:13-14 , ο Παύλος πιέζει προς το βραβείο. Στο εδάφιο Γαλάτες 5:7 , ο Παύλος τιμωρεί τους πιστούς που κάποτε έτρεχαν καλά αλλά δεν ακολουθούσαν πλέον την αλήθεια. Στο εδάφιο 2 Τιμόθεο 4:7 , ένας μεγαλύτερος Παύλος, που πλησιάζει στο τέλος του προσωπικού του αγώνα, μιλάει για τον τερματισμό του.
Η αγγλική μας λέξη «agony» προέρχεται από το ελληνικό agon , που μεταφράζεται στα Εβραίους 12 ως «φυλή». Μια φυλή, με την πλήρη της έννοια, ενσαρκώνει τη σύγκρουση, τη μάχη και τη διαμάχη. Η ίδια ρίζα λέξη περιγράφει διάφορους αγώνες σε πολλά από τα βιβλία του Παύλου.
Ο συγγραφέας των Εβραίων κάνει το «τρέξτε τον αγώνα» προσωπικό όταν το χρησιμοποιεί. Προσεγγίζει τον καθένα μας με έναν ιδιαίτερο τρόπο, αναγκάζοντάς μας να βλέπουμε τον εαυτό μας ως δρομείς . Ενώ για τον καθένα μας, η πορεία της ζωής ξετυλίγεται με τις δυσκολίες, τους περισπασμούς, τις χαρές και τις λύπες της. Παρά τις μεμονωμένες περίπλοκες ιστορίες μας, αυτή η βιβλική μεταφορά αποδεικνύεται ότι είναι μια μεταφορά με την οποία όλοι σχετιζόμαστε. Οι στίχοι «Run the race» μας ενθαρρύνουν να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν ακόμη περισσότερα μπροστά και δεν πρέπει να σταματήσουμε.
Πώς μας βοηθά το Σύννεφο Μαρτύρων να τρέξουμε τον αγώνα;
Το εδάφιο Εβραίους 12 τραβά την προσοχή μας με το «Επομένως, εφόσον είμαστε περικυκλωμένοι από τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων…». Η εισαγωγική λέξη, «άρα», μας παρακαλεί να επιστρέψουμε και να δούμε τι είναι επομένως. Τι είναι αυτό το «μεγάλο σύννεφο μαρτύρων» στο οποίο αναφέρεται ο συγγραφέας;
Το προηγούμενο κεφάλαιο, Εβραίους 11 , που συχνά αναφέρεται ως «κεφάλαιο της πίστης», αφηγείται τα ονόματα εκείνων που είχαν ήδη τρέξει στον αγώνα και τερμάτισαν καλά. Διαβάζουμε λίστες Βιβλικών χαρακτήρων που κράτησαν την εμπιστοσύνη τους στον Θεό και τις υποσχέσεις Του παρά τις δυσκολίες. Αυτές οι πιστές ψυχές δεν τα παράτησαν ούτε τα παράτησαν, ανεξάρτητα από την όποια αγωνία τους έρχονταν. Ολοκλήρωσαν τον αγώνα τους — για κάποιους, με τίμημα το μαρτύριο.
Ο συγγραφέας παρομοιάζει αυτά τα θεοσεβή παραδείγματα και μαρτυρίες με ένα πιστό σύννεφο μαρτύρων. Βρισκόμαστε περικυκλωμένοι από τις ιστορίες τους. Η γνώση των άλλων πιστών στη φυλή τους, που εμπιστεύονται τον Θεό και τις υποσχέσεις Του μέχρι το τέλος, μας ενθαρρύνει.
Τι είδους φυλή σκεφτόταν ο συγγραφέας των Εβραίων;
Η αθλητική μεταφορά δείχνει την εξέχουσα θέση που είχαν οι αθλητικές συναντήσεις στον αρχαίο πολιτισμό.
Οι ελληνικοί και ρωμαϊκοί πολιτισμοί απολάμβαναν παιχνίδια θεατών. Τα μεγάλα αμφιθέατρα με τους βαθμολογημένους πετρόχτιστους πάγκους επέτρεψαν στους θεατές να έχουν καθαρή θέα της έκθεσης παρακάτω. Οι στίχοι του «Run the race» φέρνουν στα αισθήματά μας τις εικόνες και τους ήχους ενός εκκωφαντικού πλήθους που κυκλώνει τους συμμετέχοντες. Οι μεγάλες ολυμπιακού τύπου αρένες προσέλκυσαν τεράστια πλήθη.
Η περιγραφή των Εβραίων θυμίζει αυτές τις εικόνες. Οι πιστοί δρομείς του εδαφίου Εβραίους 11 είναι τα παραδείγματά μας που πρέπει να ακολουθήσουμε. Μέσω του Λόγου του Θεού, έχουμε το προνόμιο να παρακολουθούμε και να παρατηρούμε τη ζωή τους, επομένως τρέχουμε επίσης καλά.
Η φυλή των Εβραίων προτρέπει την υπομονή. Τρέχουμε πνευματικό μαραθώνιο, όχι σπριντ. Χρειαζόμαστε επιμονή. Αποκαλούμενος από το Λευιτικό σύστημα των βαρέων κανόνων και κανονισμών, ο Εβραίος πιστός καλείται να ρίξει βάρος, να αφήσει την αμαρτία και να τρέξει στην ελευθερία του Χριστού. Αγόρασε και πλήρωσε για τη συγχώρεση της αμαρτίας και πέτυχε τη σωτηρία μας . Τα εμπόδια στα οποία αναφέρεται το Εβραίους 12 δεν χρειάζεται να μας αποτρέπουν ούτε να μας επιβραδύνουν.
Πώς τρέχουμε τον αγώνα;
Τα εδάφια Εβραίους 11 και Εβραίους 12 αναφέρονται στους δρομείς ως ανθρώπους πίστης, εκείνους των οποίων η ζωή οδεύει προς τον Κύριό τους, τον Ιησού. Οι στίχοι «Run the race» μας διδάσκουν πώς να τρέχουμε. Μας καθοδηγούν να φτάσουμε σε ένα πιστό τέλος.
1. Ο αγώνας ξεκινά με τη σωτηρία.
«Διότι με τη χάρη έχετε σωθεί μέσω της πίστης, και όχι από εσάς. είναι δώρο Θεού, όχι έργων, για να μην καυχηθεί κανείς» ( Εφ 2:8-9 ).
Όπως απεικονίζεται στους στίχους «τρέξτε τον αγώνα», τρέχουμε μόνο με τη χάρη του Θεού. Αυτό το δώρο της σωτηρίας σηκώνει το βάρος της προσωπικής αξίας. Σωζόμαστε μόνο μέσω του Χριστού, της τέλειας θυσίας για τις αμαρτίες μας. Το έργο Του μέσω του θανάτου και της ανάστασης πέτυχε αυτό που δεν μπορεί ο δικός μας αγώνας να κερδίσουμε την αιώνια ζωή.
2. Πρέπει να τρέξουμε χωρίς βάρη .
«Ας παραμερίσουμε κάθε βάρος και την αμαρτία που τόσο εύκολα μας παγιδεύει…» ( Εβραίους 12:1 , η έμφαση προστέθηκε).
Η Αγία Γραφή περιγράφει την αμαρτία ως χάνει το σημάδι. Οι αμαρτίες, τα περιττά βάρη και οι περισπασμοί βαραίνουν έναν δρομέα και μας κάνουν να σκοντάφτουμε. Δυσκολεύουν την αντοχή. «Αποθέτω στην άκρη» σημαίνει αφήνω μακριά. Μην μπλέκεσαι σε αυτό. Ό,τι μας εμποδίζει στον πνευματικό μας περίπατο θα πρέπει να χυθεί για να μπορέσουμε να τρέξουμε ελαφρά.
Τα εδάφια Κολοσσαείς 3:8-9 απαριθμούν τι πρέπει να θανατώσουμε. Ο κατάλογος περιλαμβάνει σεξουαλική ανηθικότητα, ακαθαρσία, ειδωλολατρία , ψέματα, βρώμικη γλώσσα, θυμό, οργή, κακία και συκοφαντία. Όλα αυτά θα μας βγάλουν εκτός τροχιάς και θα μας κάνουν να πάρουμε τα μάτια μας από τον στόχο.
3. Τρέξτε με αντοχή.
Αντοχή, που μεταφράζεται από την αρχική ελληνική λέξη, hypomone , σημαίνει υπομονή, σταθερότητα και σταθερότητα. Χρησιμοποιείται στην Καινή Διαθήκη, χαρακτηρίζει ένα άτομο που δεν θα παρεκκλίνει από εσκεμμένο σκοπό και παραμένει πιστό στην πίστη ακόμη και μέσα από μεγάλες δοκιμασίες και βάσανα.
«Τρέξε με τέτοιο τρόπο ώστε να λάβεις το έπαθλο», διδάσκει τα εδάφια 1 Κορινθίους 9:24-25 . Ο Παύλος ενθαρρύνει τον αυτοέλεγχο και τη σταθερή πρόοδο προς τα εμπρός.
Η κούραση, η σύγκριση, οι δοκιμές, ακόμη και ο λήθαργος μας δελεάζουν να τα παρατήσουμε, να τα παρατήσουμε και να τερματίσουμε την αγωνία. Ο Λόγος του Θεού μάς λέει να προχωράμε μπροστά με υπομονή, παρά ό,τι μας έρθει.
4. Κοιτάξτε τον Ιησού.
Το εδάφιο Εβραίους 12:2 τελειώνει την αναλογία του αγώνα με εστίαση.
«… κοιτάζοντας τον Ιησού, τον συγγραφέα και τελειωτή της πίστης μας , ο οποίος για τη χαρά που τέθηκε μπροστά Του υπέμεινε τον σταυρό, περιφρονώντας την ντροπή και κάθισε στα δεξιά του θρόνου του Θεού».
Η Κυριαρχία του Θεού καθορίζει κάθε πορεία. Ο Ιησούς έτρεξε τη φυλή Του στη γη χωρίς αμαρτία. Ολοκλήρωσε τον αγώνα ως το τέλειο παράδειγμα μας, και τώρα κάθεται στα δεξιά του θρόνου του Θεού.
Αν θέλουμε να τελειώσουμε καλά, πρέπει να έχουμε τα μάτια μας στον Ιησού.
Ως δρομείς σε έναν αγώνα, μερικές φορές συσσωρεύουμε βάρη που δεν πρέπει να κουβαλάμε. Τρώνε την αντοχή και η εστίασή μας αλλάζει. Μερικές φορές οι δοκιμασίες φέρνουν αβεβαιότητα και αμφιβολία. Η προσοχή μας εστιάζει στις περιστάσεις παρά στο Ένα άτομο που μπορεί να μας βγάλει μέσα από τις αντιξοότητες. Μερικές φορές, ξεπερνάμε ακόμη και τη γραμμή του θελήματος Του. Μας λείπει το σημάδι. Αμαρτάνουμε.
Ο μεγάλος κατάλογος των πιστών δρομέων απέτυχε επίσης κατά καιρούς. Ο Ιησούς είναι ένας συγχωρητικός και στοργικός φίλος.
Όπως οι δρομείς σε έναν αγώνα, είμαστε παγιδευμένοι σε έναν αγώνα που, μερικές φορές, είναι καθαρή αγωνία. Οι στίχοι «τρέξτε τον αγώνα» μας θυμίζουν ότι ο Ιησούς περιμένει στον τερματισμό. Τρέχουμε με εστίαση σε Αυτόν.
Όπως ο επίπονος αγώνας που έτρεξα πριν από πολύ καιρό, ο Θεός με έβαλε σε μια άλλη διαδρομή που σχεδιάστηκε ειδικά από την Κυριαρχία Του. Καθώς μαθαίνω να κρατάω τα μάτια μου στο μπροστινό στόχο, το όραμά μου καθαρίζει.
Η πνευματική ανάπτυξη συνεχίζεται καθώς μαθαίνουμε να απεμπλακούμε από τους πειρασμούς και να ξεμπερδεύουμε με πράγματα που εμποδίζουν τη φυλή μας και μας βγάζουν εκτός τροχιάς.
Ας τρέξουμε με αντοχή. Είθε να παραμείνουμε στην πορεία και να θυμηθούμε τη μαρτυρία των πιστών που τελείωσαν καλά, «βλέποντας στον Ιησού, τον συγγραφέα και τελειωτή της πίστης μας ».
