Όταν ο Κύριος έκοψε τα νερά

Ο πιστός έχει στιγμές στη ζωή του που ο Κύριος «έκοψε τα νερά του Ιορδάνη» και πρέπει να τοποθετηθούν πέτρες μνημείου. Αυτές οι πέτρες μνήμης δεν είναι μόνο μια μαρτυρία για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, αλλά χρησιμεύουν επίσης ως υπενθύμιση στον εαυτό μας για την παρουσία, την απελευθέρωση και την πίστη του Θεού σε μια συγκεκριμένη στιγμή ανάγκης.

Λίθοι της επίδρασης του Λόγου του Θεού στη ζωή μας

Τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας χρειάζονται ένα μνημείο για το πώς τιμούσαμε τον Λόγο του Θεού. Ο Λόγος ήταν κάτι περισσότερο από μια διακόσμηση στο τραπεζάκι μας ή ένα είδωλο για το έλεος του ταξιδιώτη στο όχημά μας όταν πηγαίναμε διακοπές. Ο Λόγος του Θεού ήταν πράγματι ένα «φως στο μονοπάτι μας». Δεν ζήσαμε προσωπικά τις ιστορίες που περιέχονται στον Λόγο, αλλά οι πέτρες του μνημείου μας μαρτυρούν ότι οι υποσχέσεις τους από εκεί ήταν αποτελεσματικές για τη ζωή μας. Ψαλμός 66γράφτηκε εκατοντάδες χρόνια μετά το πέρασμα πάνω από την Ερυθρά Θάλασσα και τον Ιορδάνη ποταμό. Το χέρι απελευθέρωσης του Θεού ήταν ακόμα μια μαρτυρία για έπαινο για τον Ψαλμωδό. Έγραψε στους στίχους πέντε και έξι, «έλα να δεις τα έργα του Θεού: είναι [φοβερός] στις πράξεις του προς τα παιδιά των ανθρώπων. Μετέτρεψε τη θάλασσα σε ξηρά· πέρασαν τον κατακλυσμό με τα πόδια· εκεί τον χαιρόμασταν».

Ο Σκωτσέζος πάστορας Alexander Maclaren στο σχόλιό του έγραψε: «Το έργο του Θεού δεν είναι ποτέ απαρχαιωμένο. Όλα είναι μια αποκάλυψη αιώνιων δραστηριοτήτων. Αυτό που ήταν, είναι. Ό,τι έκανε, το κάνει. Επομένως, η πίστη μπορεί να τρέφεται από όλα τα αρχεία της παλιάς εποχής και να περιμένει την επανάληψη όλων όσων περιέχουν». Η γνώση μας για το τι έχει κάνει ο Θεός σε όλη την αιωνιότητα είναι η σίγουρη μαρτυρία μας για τις ικανότητες και τις δυνάμεις Του να κάνει για τις μελλοντικές γενιές. 

Πέτρες της  Σωτηρίας

Η μεγαλύτερη απελευθέρωσή μας «Ιορδανικός ποταμός» ήταν όταν το αίμα του Χριστού «έκοψε» την κυριαρχία των κυμάτων της αμαρτίας. Η πεποίθηση του Αγίου Πνεύματος συνάντησε την κορυφή των κυμάτων από την Ιορδανία καθώς ανέβηκαν σε ένα κρίσιμο επίπεδο πάνω από το κεφάλι μας. Ήταν αυτή η συνειδητοποίηση ότι η αμαρτωλή μας κατάσταση ήταν «πάνω από τα κεφάλια μας» που μας οδήγησε στη σωτήρια δύναμη του Ιησού Χριστού. Αυτές οι πέτρες σωτηρίας αντιπροσωπεύουν μια ζωή «που δεν ντρέπεται για το ευαγγέλιο του Χριστού· γιατί είναι η δύναμη του Θεού για τη σωτηρία καθενός που πιστεύει», όπως έγραψε ο Παύλος στο προς Ρωμαίους 1:16  .

Αυτές οι πέτρες αντιπροσωπεύονται από πολλές πτυχές στη ζωή ενός πιστού, όπως η τελετή βάπτισης που ήταν μια κηδεία στον κόσμο για εκείνον τον «γέρο» που σηματοδοτούσε τη «νέα γέννηση». Η νέα δημιουργία ήταν η δικαίωση «με τη χάρη του μέσω της λύτρωσης που είναι εν Χριστώ Ιησού: τον οποίο ο Θεός όρισε ως εξιλασμό μέσω της πίστης στο αίμα του, για να δηλώσει τη δικαιοσύνη του για την άφεση των αμαρτιών που έχουν περάσει, μέσω της ανοχής του Θεού.” Το προς Ρωμαίους 3:24-25  στερεοποιεί τη μαρτυρία της δικαίωσής μας μέσω του Ιησού Χριστού.   

Πέτρες Ενδυνάμωσης

Όχι μόνο ελευθερωθήκαμε από την κυριαρχία και την κρίση από τις αμαρτίες μας, αλλά ενδυναμωθήκαμε από το Άγιο Πνεύμα. Αυτή η πνευματική ενδυνάμωση μας έκανε κάτι περισσότερο από απλώς ζωντανούς. έχουμε την ικανότητα να ευδοκιμούμε ενώ παραμένουμε σε έναν χαμένο κόσμο. Στην αρχή της εκκλησίας, ο Ιησούς μίλησε στο 1:8, ότι «θα λάβετε δύναμη όταν το Άγιο Πνεύμα έρθει επάνω σας». Αυτή η δωρεά μας ευλογεί με την ικανότητα να μαρτυρούμε, αλλά επίσης διδάσκει στον πιστό τα πάντα και ανακαλεί στη μνήμη σας τα λόγια του Χριστού» όπως υποσχέθηκε στο Ιωάννη  14:26. Οι πέτρες της ενδυνάμωσης αντανακλούν τις νίκες μπροστά στον πειρασμό. Χωρίς τη σωτηρία και τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, η ζωή μας θα αμαυρωθεί από την αμαρτία αφιερωμένη στην ευχαρίστηση της σάρκας και την αυτοδικία. Μέσω του Χριστού, λάβαμε τη δικαιοσύνη και τη δύναμή μας να αντισταθούμε στον πειρασμό.

Ο Παύλος έγραψε στο  1 Κορινθίους 10:13 , «δεν σας έπιασε κανένας πειρασμός παρά μόνο ο κοινός στον άνθρωπο· αλλά ο Θεός είναι πιστός, που δεν θα σας αφήσει να πειραστείτε πάνω από αυτό που μπορείτε. αλλά με τον πειρασμό θα φτιάξει και έναν τρόπο διαφυγής, για να μπορέσετε να τον αντέξετε». Για κάποιους από εμάς, αυτές οι πέτρες μαρτυρίας είναι ένα κλειστό κουτάκι μπύρας στο ψυγείο ή ένα άδειο ποτήρι στο ράφι για τον αλκοολικό, αλλά για άλλους έχουμε ένα σωρό πέτρες που σκεπάζουν τις στάχτες αυτού που κατανάλωνε το παλιό άνδρας.” Αυτή η ενδυνάμωση μέσω του πνεύματος είναι η πέτρα της νίκης μέσω του Ιησού Χριστού.

Stones of Rich Fulfillment

Στη μεταμόρφωσή μας μέσω του Χριστού, η νέα γέννηση και προίκιση με το Άγιο Πνεύμα δεν ήταν το τελικό σημείο του ταξιδιού μας. Γνωρίζουμε καλά ότι  το εδάφιο Ιωάννης 10:10  υποσχέθηκε ότι ο Ιησούς ήρθε για να «να έχουμε ζωή και να την έχουμε πιο άφθονη». Πρέπει να θυμόμαστε τη συνεχιζόμενη κορύφωση του έργου του στη ζωή μας. Είμαστε κάτι παραπάνω από απλοί κατακτητές. Ο ψαλμωδός στον  Ψαλμό 66  έγραψε για έναν Θεό που «μάς δοκίμασε», «μας εξευγενίστηκε ως ασήμι», «μας έφερε στο δίχτυ», «έβαζε θλίψη στις πλάτες μας», «κάνει τους ανθρώπους να καβαλήσουν πάνω από τα κεφάλια μας», « πέρασε μέσα από φωτιά και νερό», «αλλά εσύ μας έφερες σε πλούσια εκπλήρωση».

Τον επαινούμε για την ανάμνηση της απελευθέρωσής μας και της ασφάλειάς μας, αλλά η διαδικασία είχε ως αποτέλεσμα άφθονη ζωή και αυτή την πλούσια εκπλήρωση. Το FB Meyer έγραψε, «το κύριο τέλος της ζωής μας δεν είναι να κάνουμε, αλλά να γίνουμε. Για αυτό, μας πλάθουν και μας πειθαρχούν κάθε ώρα». Η ζωή μας είναι μια ζωντανή μαρτυρία της διαδικασίας αγιασμού ως αποτέλεσμα των εσωτερικών εργασιών του Αγίου Πνεύματος που ξεκίνησε με τη σωτηρία.  

Πέτρες της θεραπείας

Η θεραπεία μας από μια πνευματικά νεκρή, χαμένη κατάσταση, σε αυτήν μιας νέας γέννησης, ήταν ο μεγαλύτερος λίθος θεραπείας, αλλά από τη σωτηρία μας, έχουμε θεραπευτεί σωματικά και συναισθηματικά. Η ανάγκη μας μπορεί να εκδηλώθηκε με ασθένεια κατά τη διάρκεια μιας παγκόσμιας πανδημίας, τραυματισμού στο χώρο εργασίας ή θετικού διαγνωστικού τεστ, αλλά εδώ εξακολουθούμε να υπηρετούμε και να δοξάζουμε τον Κύριό μας για την απελευθέρωσή του και τη θεραπεία του. Αυτές οι πέτρες αντιπροσωπεύονται από μια συνταγή που δεν χρειάζεται πλέον να γεμίσει, ένα αναπνευστικό μηχάνημα που συλλέγει σκόνη, αυτή η τρίχα κρυμμένη στη γωνία που έμεινε από μια χημειοθεραπεία πριν από χρόνια ή η ουλή από μια επιτυχημένη χειρουργική επέμβαση. Αυτές είναι μόνο οι θεραπείες που γνωρίζουμε.

Ο Charles Spurgeon σε μια αφοσίωση στους Ψαλμούς ρώτησε: «Ο Κύριος σε ελεήθη και έσκυψε το αυτί του στη φωνή της ικεσίας σου; Τότε να τον επαινείς όσο ζεις». Συναισθηματικά έχουμε θεραπευθεί από την απώλεια αγαπημένων προσώπων. Η Σωτηρία μας έδωσε την κατάλληλη προοπτική να έχουμε στους καιρούς του θανάτου. Αγαπάμε τις αναμνήσεις εκείνων που πέρασαν, αλλά δεν χρειάζεται να λαχταράμε τον δοξασμένο άγιο. Είμαστε σε θέση να θεραπεύσουμε χάρη στην πιστή Του υπόσχεση και τη διαβεβαίωσή Του για την τελική θεραπεία της ληγμένης ζωής ενός πιστού. Αφού πέθανε ο μικρός γιος του, ο Δαβίδ ρωτήθηκε: «Τι είναι αυτό που έκανες; Νήστεψες και έκλαψες για το παιδί, όσο ήταν ζωντανό. αλλά όταν το παιδί πέθανε, εσύ σηκώθηκες και έφαγες ψωμί». Ο Δαβίδ μέσω των διαβεβαιώσεων του Κυρίου θεραπεύτηκε και απάντησε: «Θα πάω σε αυτόν,  

Πέτρες της Απελευθέρωσης

Αυτές οι αναμνηστικές πέτρες δίνουν μαρτυρία στην οικογένεια και τους φίλους μας που κλαίνε μετά το θάνατό μας ότι θέτουμε την ελπίδα μας στο αποκορύφωμα της απελευθέρωσής μας και στην τελική σωτηρία της σωματικής μας δοξολογίας. Με τα γραπτά του Παύλου προς την εκκλησία της Ρώμης, καταλάβαμε ότι οι ψυχές μας σώζονται από τη δουλεία και την κρίση της αμαρτίας μέσω του Ιησού Χριστού. Ωστόσο, το φυσικό σώμα και η σάρκα μας εξακολουθούν να έχουν ορμές και σχέδια αμαρτωλής σαρκικής ικανοποίησης. Έχουμε πίστη, ακριβώς όπως κήρυξε ο Παύλος, ότι αυτά τα θνητά σώματα θα αναστηθούν και θα μετατραπούν στα ένδοξα σώματά μας αφού βγούμε από αυτό το στάδιο της ζωής. Αυτές οι πέτρες δίνουν μαρτυρία σε όσους έχουν απομείνει στο θάνατο μας να μην θρηνήσουν το θάνατό μας γιατί ελευθερωθήκαμε.

Ο Παύλος στο  εδάφιο Ρωμαίους 8:18  έγραψε, «ότι τα βάσανα του παρόντος καιρού δεν είναι άξια να συγκριθούν με τη δόξα που θα αποκαλυφθεί σε μας». Ήταν σίγουρος για τη σύντομη απελευθέρωσή του καθώς δίδασκε στο εδάφιο 21, «γιατί και το ίδιο το πλάσμα θα ελευθερωθεί από τη δουλεία της διαφθοράς στη ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού».   

Πέτρες της Πιστότητάς Του

Αυτές οι πέτρες θα μπορούσαν να μνημονεύουν τη γέννηση ενός υγιούς παιδιού μετά από χρόνια προσευχής για σύλληψη, τον  γάμο με έναν ευσεβή σύζυγο που προκύπτει από προσευχές των γονιών σας σε νεαρή ηλικία, την εύρεση επιτέλους κοινότητας με μια τοπική εκκλησία, την απόκτηση μιας ονειρεμένης δουλειάς ή οποιαδήποτε στιγμή Ο Θεός εμφανίστηκε όταν όλα έμοιαζαν απελπιστικά. Έχουμε χρέος ως πιστοί να διακηρύξουμε την πιστότητα του Κυρίου μας. Όχι μόνο ακούει τις προσευχές μας, αλλά τις απαντά.

Στην  1 Κορινθίους 1:9-10 , ο Παύλος έγραψε: «Πιστός είναι ο Θεός, με τον οποίο κληθήκατε στην κοινωνία του Υιού του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας. Σας παρακαλώ τώρα, αδελφοί, με το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να λέτε όλοι το ίδιο πράγμα και να μην υπάρχουν διαιρέσεις μεταξύ σας». Το να υμνούμε και να θυμόμαστε τον Κύριό μας για την πιστότητά Του είναι η ενωτική δύναμη της εκκλησίας. Μπορεί να μην έχουμε τραπεζικούς λογαριασμούς που να αντικατοπτρίζουν τεράστια πλούτη ή υλικό πλούτο που να δείχνει έναν «αυτοδημιούργητο», αλλά η δήλωση και η μαρτυρία μας είναι της πιστότητας του Κυρίου μας στο έλεός Του κατά την αμαρτωλή χαμένη περίοδο της ζωής μας, χάρη στην εκλογή μας, δικαίωση η νέα μας γέννηση και ο αγιασμός στο μονοπάτι μας βαδίζοντας στη δικαιοσύνη Του.

Αυτές οι πέτρες της πιστότητάς Του είναι άγνωστες στους χαμένους, αλλά η εκδήλωσή τους είναι μια μαρτυρία για μια γενιά που ρωτά, «τι εννοείς με αυτές τις πέτρες;»