Σε έναν ιδανικό κόσμο, όλοι οι Χριστιανοί θα διατηρούσαν τρεις τύπους
πνευματικών σχέσεων καθώς περπατούσαν στη ζωή. (Αποποίηση ευθυνών: Υπήρξαν μόνο μερικές φορές στη ζωή μου που είχα και τις τρεις μαζί, αλλά αυτό εξακολουθεί να είναι ένα ιδανικό που αξίζει να στοχεύσω.)
1.Ένας πνευματικός μέντορας.
Είναι υπέροχο να έχετε μια σχέση με κάποιον που είναι μεγαλύτερος και/ή πιο μπροστά στην πνευματική του ζωή που σας καθοδηγεί στο πώς να ζήσετε ως μαθητής του Ιησού.
2.Ένας πνευματικός φίλος.
Η ζωή είναι πολύ καλύτερη όταν ζεις με τουλάχιστον έναν πνευματικό φίλο που περπατά δίπλα σου, προσφέρει πνευματική ενθάρρυνση (ή πνευματική κλωτσιά στην πίσω πλευρά όταν χρειάζεται) και λαμβάνει το ίδιο πίσω από σένα.
3.Ένας πνευματικός καθοδηγούμενος.
Το ιδανικό είναι να ρίχνετε τη ζωή σας σε κάποιον (ή σε πολλούς «κάποιους») νεότερους ή/και πνευματικά νεότερους από εσάς, βοηθώντας τον να μάθουν πώς να ζουν ως μαθητές του Ιησού, του Κυρίου τους.
Επιτρέψτε μου να εστιάσω στην τρίτη κατηγορία. Ανεξάρτητα από το πόσο μακριά είστε στην πνευματική σας ζωή, πάντα υπάρχει κάποιος που είναι νεότερος ακόμα. Μπορείτε να περάσετε χρόνο με αυτό το άτομο συζητώντας μαζί για πνευματικά ζητήματα, διαβάζοντας τη Βίβλο μαζί, προσευχόμενοι μαζί, υπηρετώντας μαζί, φιλοξενώντας μαζί, μοιράζοντας μαζί τα καλά νέα με απίστους. (Αν μοιράζεστε μαζί άπιστους, μπορεί να καταλήξετε με περισσότερους ανθρώπους για να περάσετε σκόπιμα χρόνο μαζί τους!) Μπορείτε να διαβάσετε βιβλία (πνευματικά, θεολογικά, πρακτικά) μαζί , να μιλήσετε για θέματα όπως η αγαμία/ γάμος /η ανατροφή μαζί και να μοιραστείτε μαζί τους στα βάσανα του άλλου. Το κλειδί είναι ότι περνάτε χρόνο μαζί με στόχο να μεγαλώνετε μαζί στον Κύριο.
Στο εδάφιο 2 Τιμόθεο 2:2 , ο Απόστολος Παύλος προκαλεί τον πνευματικό του καθοδηγητή και συνεργάτη Τιμόθεο: «Αυτά που ακούσατε από εμένα παρουσία πολλών μαρτύρων, τα εμπιστεύεστε σε πιστούς ανθρώπους που θα μπορούν να διδάξουν και άλλους». Υπάρχουν τέσσερις υπονοούμενες πνευματικές γενιές σε αυτό το εδάφιο: ο Παύλος, ο Τιμόθεος, οι άνθρωποι που έπρεπε να διδάξει ο Τιμόθεος και οι άνθρωποι που αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε να διδάξουν.
Όταν ήμουν αγόρι δημοτικού, συνήθιζα να ξαπλώνω στο κρεβάτι μου και να κάνω διπλασιαστικά μαθηματικά στο κεφάλι μου για όσο καιρό μπορούσα: 1, 2, 4, 8, 16, 32, 64, 128, 256, 512, 1024, 2048, 4096, 8192…
Οι πνευματικές σχέσεις της ποικιλίας καθοδήγησης μπορεί αρχικά να φαίνονται αργές και χωρίς πολλά φρούτα. Αλλά το φρούτο συχνά αποδεικνύεται εκθετικό, λίγο σαν τον διπλασιασμό που έκανα στο μυαλό μου ως παιδί. Μπορεί να δείτε λίγο άμεσο καρπό όταν περνάτε χρόνο με δύο ή τρεις, αλλά αν αυτοί οι δύο ή οι τρεις μάθουν πραγματικά να περπατούν με τον Κύριο και περνούν σκόπιμα χρόνο προς τιμήν του Θεού με άλλους, ποιος ξέρει πόσοι άλλοι θα επηρεαστούν; Και αν το κάνετε αυτό ως πρότυπο της ζωής σας, ο αντίκτυπος μπορεί να είναι όχι μόνο σε δεκάδες, αλλά θα μπορούσε μακροπρόθεσμα να είναι εκατοντάδες και χιλιάδες.