Ακούγοντας μερικά από τα κηρύγματα εκείνων που δηλώνουν πίστη στη βιβλική αυθαιρεσία, θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί:
«Γιατί γίνεται όλη η φασαρία σχετικά με το σφάλμα της Γραφής ;» Το να χτυπάς το τύμπανο της αστοχίας σημαίνει λίγα όταν αποτυγχάνει να συνδεθεί με τον άμβωνα. Η επιβεβαίωση του λάθους στη γραφή και τη συνομιλία φαίνεται χωλός αν δεν αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ο κήρυκας χειρίζεται το βιβλικό κείμενο στον άμβωνα.
Μερικές φορές έχω συγκλονιστεί με το πόσο λίγο ανοίγεται ο Λόγος σε συνέδρια και συνελεύσεις όσων ισχυρίζονται ότι στέκονται σταθερά στην εξουσία του Λόγου του Θεού. Θυμάμαι ότι είχα παρακολουθήσει ένα συνέδριο ποιμένων του SBC πριν από αρκετά χρόνια και άκουσα τουλάχιστον δέκα κηρύγματα. Μόνο δύο από τα δέκα ήταν εκθετικά. Ωστόσο, οι άλλοι θεωρήθηκαν ως πρότυπα βιβλικού κηρύγματος. Δεν είναι ότι τα άλλα κηρύγματα δεν έλεγαν τίποτα ηθικής αξίας, αλλά τους έλειπε η εξουσία και η δύναμη και η πνευματική αξία επειδή δεν βασίζονταν στο βιβλικό κείμενο. Αυτά τα κηρύγματα δεν με συγκίνησαν στον Χριστό, όπως θα έπρεπε να κάνουν τα πιστά βιβλικά κηρύγματα.
Αλλά δεν χρειάζεται να δείξω τους άλλους. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε μένα στον δικό μου άμβωνα, αν είμαι απρόσεκτος με τον Λόγο του Θεού. Μπορώ να σταθώ, να διαβάσω ένα κείμενο, να κηρύξω για σαράντα πέντε λεπτά και να καταλήξω να μην λέω τίποτα αιώνιας αξίας και τίποτα που να μεταμορφώνει ζωές, αν δεν αφήσω το κείμενο του Λόγου του Θεού να μιλήσει στην εκκλησία. Πώς μπορώ, λοιπόν, να αποφύγω να πέσω στην παγίδα να προσπαθώ να εντυπωσιάσω τους άλλους με την εξυπνάδα ή τις ομιλητικές μου ικανότητες ή τις ρητορικές ικανότητές μου; Επιτρέψτε μου να δώσω μερικές ερωτήσεις για να βοηθήσω τους ιεροκήρυκες και τους δασκάλους να προετοιμαστούν καλύτερα για να «κηρύξουν τον Λόγο».
(1) Είναι το βιβλικό κείμενο το κεντρικό στοιχείο του κηρύγματος ή απλώς ένα εξάρτημα στο θέμα του κήρυκα; Κάθισα πολλά χρόνια εφηβείας σε εκκλησιαστικές λειτουργίες όπου ο πάστορας διάβασε ένα κείμενο και έφυγε από εκεί. Συνδυάζοντας αποκόμματα εφημερίδων, ιστορίες από τον «παλιό γιατρό τάδε» και μια σειρά από ηθικολογικούς αφορισμούς δεν κάνουν τίποτα για τον λαό του Θεού ή για εκείνους χωρίς Χριστό! Δώστε τους τον Λόγο—τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο!
(2) Ο κήρυκας αναζητά ένα κείμενο για να επικυρώσει τις ιδέες του ή το βιβλικό κείμενο διαμορφώνει και διαμορφώνει τις ιδέες του στο κήρυγμα; Πριν από την έκθεσή μου στο βιβλικό κήρυγμα, μπορώ να θυμηθώ ότι καθόμουν τριγύρω προσπαθώντας να σκεφτώ ένα θέμα για το οποίο να κηρύξω όταν γέμιζα τον άμβωνα για κάποιον. Πόσο θα ήθελα να μπορούσα να θυμηθώ αυτά τα κηρύγματα! Τολμούν να τους δοθεί αυτός ο ειδικός τίτλος του κηρύγματος; Αυτές οι ατημέλητες απόπειρες κηρύγματος έδειξαν πόσο ρηχή ήταν η τακτική ανάγνωση του Λόγου εκείνη την εποχή. Επίσης, εξέθεσαν το τεκμήριο μου όταν πίστευα ότι οι ιδέες μου ήταν άξιες να επιτεθούν σε μια εκκλησία που περίμενε. Η κακή μελέτη του Word έχει ως αποτέλεσμα να προσπαθεί κανείς να βρει ένα κείμενο που να ταιριάζει στις ιδέες του. Ας το απαγορεύσουμε από τους άμβωνές μας!
(3) Έχει ο κήρυκας καταπιαστεί με τις ιστορικές, γραμματικές και θεολογικές βάσεις του κειμένου; Η κατανόησή του για το κείμενο υπό το φως αυτών ενημερώνει και διαμορφώνει το κήρυγμά του; Ξέρω ότι αυτές οι δύο ερωτήσεις απαιτούσαν πολύ περισσότερη δουλειά πριν μπω στον άμβωνα! Ωστόσο, γνωρίζοντας ότι σε εμάς που ποιμάνουμε το ποίμνιο έχουμε εμπιστευθεί αυτούς που αγοράστηκαν με το αίμα του Ιησού Χριστού ( Πράξεις 20:28) σημαίνει ότι δεν τολμάμε να παραλείψουμε τη σκληρή δουλειά – τη λεγόμενη «δουλειά με το φτυάρι» – όταν πρόκειται για το κήρυγμα. Θυμάμαι ότι μίλησα με έναν νεαρό άνδρα που είπε ότι κλήθηκε να κηρύξει και ήταν πρόθυμος να το κάνει, ωστόσο παραδέχτηκε ότι δεν του άρεσε να διαβάζει και να μελετά. Του είπα να επιστρέψει και να ελέγξει ξανά την κλήση του. Αν δεν του άρεσε να μελετά, να σκάβει και να διαβάζει προετοιμάζοντας το κήρυγμα, τότε δεν είχε δουλειά να πατήσει ποτέ σε άμβωνα. Είναι πάρα πολύ για να ζητήσουμε εκείνους που ποιμαίνουν το ποίμνιο του Θεού; Ρίξτε τον εαυτό σας στη μελέτη. Εργαστείτε με τα ιστορικά, γραμματικά και θεολογικά εργαλεία. Κατανοήστε τα κανονικά, πολιτιστικά και δογματικά πλαίσια του κειμένου. Στη συνέχεια, αναπτύξτε το κήρυγμα από τον καρπό της μελέτης του κειμένου.
(4) Είναι το κύριο σημείο του βιβλικού κειμένου το θέμα του κηρύγματος.
Μου υπενθυμίζεται τόσο συχνά αυτή η ερώτηση καθώς ασχολούμαι με το βιβλίο της Γένεσης με την εκκλησία μου. Μπορεί κανείς εύκολα να παρασυρθεί σε πολύ χρήσιμα και χρήσιμα ηθικά διδάγματα όταν κηρύττει τη Γένεση, και ωστόσο στη διαδικασία να χάσει ολόκληρο το νόημα του κειμένου. Συνεπώς, το κήρυγμα θα μπορούσε να ταίριαζε καλά σε μια συνάντηση συλλόγων πολιτών λόγω του ηθικού του περιεχομένου, ενώ δεν προσέφερε καθόλου από τον στόχο της Γένεσης να μας δείξει το έργο του Δημιουργού να ξεχωρίσει και να λυτρώσει έναν λαό για τον εαυτό Του. Ο χαρακτήρας του OT μπορεί να γίνει το επίκεντρο αντί του Κυρίου Θεού που εργάζεται προνοιακά για να επιφέρει τη λύτρωση του λαού Του.
(5) Η ομιλητική δομή του κηρύγματος ξεδιπλώνει το νόημα του βιβλικού κειμένου ή απλώς καταδεικνύει την εξυπνάδα του κήρυκα; Μου αρέσει ένα καλό περίγραμμα κηρύγματος. Όμως, εκτός κι αν το περίγραμμα προέρχεται από το κείμενο, μπορεί να έχει μεγάλες φράσεις και πιασάρικες φράσεις, αλλά χρησιμεύει για να στρέψει την προσοχή των ακροατών μακριά από τον Λόγο του Θεού και στον κήρυκα. Σημαίνει αυτό ότι το περίγραμμα πρέπει να χρησιμοποιεί μόνο φράσεις από τη Γραφή για να είναι ακριβές; Σίγουρα όχι, αλλά αντίθετα, το περίγραμμα πρέπει να είναι πιστό σε αυτό που λέει το κείμενο.
Φαντάζομαι ότι μπορείτε να προσθέσετε περισσότερες ερωτήσεις σε αυτό το μικρό προσωπικό απόθεμα για τον ιεροκήρυκα καθώς σταθμίζει τη χρήση του χρόνου του στην προετοιμασία της διδασκαλίας και του κηρύγματος. Αλλά ελπίζω ότι αυτές οι πέντε ερωτήσεις θα χρησιμεύσουν ως ευγενικοί φίλοι για να ενθαρρύνουν και κάποτε να ενθαρρύνουν τον κήρυκα να εξηγήσει πιστά τον Λόγο του Θεού.